آنتونیو لوچو ویوالدی ( زادهٔ ۴ مارس ۱۶۷۸ – درگذشتهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۱۷۴۱) مشهور به کشیش موقرمز، کشیشی ایتالیائی، یکی از مشهورترین آهنگسازان دوران باروک، و نوازندهٔ چیره‌دست ویولن بود.
زندگینامه
آنتونیو ویوالدی، یکی از برجسته ترین آهنگ سازان باروک متأخر ایتالیا، در ونیز متولد شد. پدرش در کلیسای جامع نوازنده ی ویولن بود. ویوالدی در سن 15 سالگی شروع به تحصیل برای کشیشی کرد و تقریباً 25 ساله بود که رتبه ی روحانی گرفت. اما بیماری سبب شد که پس از یک سال پیشه ی روحانی را رها کند. اوبه علت سابقه ی مذهبی و موی سرخش به کشیش سرخ مو( il prete rosso) معروف شد. بیشتر سال های عمر ویوالدی به تدریس، آهنگ سازی ، و رهبری ارکستر در مدرسه ی موسیقی پیپتای ونیز مؤسسه ای برای نگهداری دختران یتیم یا بی سرپرست گذشت. ویوالدی بسیاری از آثارش را برای کنسرت های این گروه زنانه که از ارکسترهای عالی ایتالیا بود ساخت. او برای اپراخانه های ونیز هم موسیقی مینوشت و گاه از دربارهای خارجی دیدن میکرد.
شهرت
ویوالدی آهنگ ساز و ویولن نوازی چیره دست و مشهور بود که موسیقی اش بر دیگر آهنگ سازان اثر گذاشت. باخ برخی از کنسرتوهای او را برای سازهای دیگر تنظیم کرد. گفته اند امپراتور شارل ششم (که عاشق موسیقی بود) طی پانزده روز بیش از آنچه در دو سال با وزیرانش صحبت میکرد با ویوالدی به صحبت نشسته بود. اما محبوبیت ویوالدی مدتی پیش از مرگش در ۱۷۴۱ رو به افول گذاشت و او فقیر درگذشت. ویوالدی گرچه در زمان حیات ستایش میشد پس از مرگ تا حدود ۲۰۰ سال کمابیش از یادها رفت. احیای موسیقی باروک در دهه ی ۱۹۵۰ بود که او را به شنوندگان امروزی شناساند و شهرتش را در مقام آهنگ سازی بزرگ تثبیت کرد.
ویوالدی اپراهای متعدد و آثار کلیسایی عالی ساخت اما بیش از هر چیز با حدود ۴۵۰ کنسرتو گروشو و کنسرتوی تک سازش به شهرت رسید. کنسرتوی تک ساز اثری است برای یک تک نواز و ارکستر. ویوالدی در کنسرتوهایش قابلیت های خاص ویولن و دیگر سازها را به نمایش گذاشت. از او کنسرتوهایی برای ،فلوت پیکولو ویولنسل باسون و حتا ماندولین برجا مانده است. در آثار ویوالدی پویه های تند همواره تم هایی خوش آهنگ با ریتم چالاک دارند. و پویه های کُند کنسرتوهای او پر از ملودی های غنایی پراحساس است.
کنسرتوهای چهار فصل (۱۷۲۵)
کنسرتوی بهار (La primavera) یکی از کنسرتوهای چهار فصل و محبوب ترین اثر ویوالدی است. هر کدام از کنسرتوهای چهار فصل صداها و رخدادهای مرتبط با یکی از فصل های سال مانند آواز پرندگان در بهار یا نسیم ملایم تابستانی را مجسم می کنند. جلوه های توصیفی این کنسرتوها با ایده ها و تصاویر ادبی اشعار مقدمه ی هر کنسرتو، همخوانی دارند. ویوالدی برای آن که موضوع موسیقی اش را به وضوح نشان دهد، سطرهایی از این اشعار و حتی عنوان هایی توصیفی مانند چوپان خفته یا سگی که پارس می کند را در نت نوشت آورده است.
کنسرتوهای بهار تابستان، پاییز و زمستان مثال هایی از موسیقی برنامه ای در دوره ی باروک اند؛ موسیقی ای توصیفی بر مبنای یک داستان ،شعر، ایده یا صحنه. بن‌مایه الهام کنسرتو چهارفصل شاید ییلاق پیرامون منتووا بوده باشد. این کنسرتوها جنبش نویی در ادراک موسیقی به وجود آوردند. او نهرهای روان، آواز پرندگان، واق واق سگ‌ها، وزوز حشره‌ها، چوپان‌های جار زننده، تندبادها، رقاص‌های مست، شب‌های خاموش، چشم‌اندازهای یخ زده، اسکی کودکان بر روی یخ، و آتش را به نمایش گذاشته‌است. این آثار طلایه دار موسیقی برنامه ای تمام عیاری بودند که بعدها در دوره ی رمانتیک (قرن نوزدهم) رشد و تکامل یافت.
کنسرتوی بهار در زمان ویوالدی نیز به اندازه ی امروز محبوب بود. و لویی پانزدهم، پادشاه فرانسه علاقه ای خاص به آن داشت. در پایان یکی از کنسرتهای تک نوازی در دربار او که ویولن نوازی به نام گینیون اجرا کرد، پادشاه خواست کنسرتوی بهار را بشنود این خواسته مشکل ساز شد، زیرا ارکستر دربار حضور نداشت. عده ای از اشراف به رفع این مشکل برآمدند و داوطلب همراهی تک نواز شدند. یکی از روزنامه های پاریس در این باره چنین گزارش داد این قطعه ی زیبا بی هیچ عیب و نقصی اجرا شد.»
دانلود رایگان فول آلبوم چهارفصل ویوالدی
دانلود منتخب بهترین آثار ویوالدی
درگذشت
ویوالدی شب ۲۷/۲۸ ژوئیه ۱۷۴۱ در سن ۶۳ سالگی بر اثر عفونت داخلی درگذشت و در شهر وين در محلی كه امروز محل دانشگاه فني اين شهر است به خاك سپرده شد.
آموزشگاه موسیقی خورشید کرج معتبرترین آموزشگاه موسیقی استان البرز و ارائه دهنده مدرک از سازمان فنی حرفه ای کشور